|
Het verhaal van oom Guus en tante Anna Schräder-van Rosendael en hun connectie met de familie De Bie Joanna Geertruida Maria (Anna of Naat door de directe familie) van Rosendael was een dochter van Bartholomeus en Adriana (Jaantje) Bakkers geboren op 21 augustus 1859 te Nijmegen. Zij was een circa zes jaar jongere zuster van overgrootmoeder Wilhelmina (Mina) J.M. Bielen- van Rosendael en dus tante van mijn oma Rie de Bie-Bielen.Zie: Gezin vR-Bakkers Anna trouwde pas op haar 53ste jaar. Op 23 september 1912 huwde zij in Nijmegen met de 10 jaar jongere Clemens August (Guus) Schräder die 3 juni 1869 geboren werd in Neuenhaus (Kreis Bentheim Duitsland dicht bij Almelo) als zoon van Bernard en Lina Flinker. Hij was weduwnaar van Marina Adriana Giljaam (circa 1852-1909). Guus had de Duitse nationaliteit maar werd op 8 juli 1920 genationaliseerd tot Nederlander (KB 437) (*6)    Guus en Anna (datum onbekend). Rechts het echtpaar eind twintiger jaren. Anna die voor haar huwelijk in het ouderlijk huis woonde op de Bergendalscheweg 47 te Nijmegen verhuisde daarna naar huisnr. 45 wat wat een kleinere woning was, onderdeel van hetzelfde gebouw. Zij was zeer welvarend en bezat onder andere 19 huizen in Nijmegen zoals blijkt uit de huwelijkse voorwaarden (zie bij Akten Bielen-vR). Hij was toen ook niet onbemiddeld en woonde in 1909 toen zijn eerste vrouw overleed op het Seinpostduin 25 te Scheveningen mogelijk tot zijn huwelijk in 1912 toen hij samen met Anna enkele jaren in Nijmegen woonde. Op 9 september 1915 verhuisden Guus en Anna naar Voorburg. Hier waren ze al sinds 1911 bezig om een villa te laten bouwen (tel. info gemeente Voorburg) aan de toen nog landelijke Laan van Nieuw Oosteinde. Toen ze daar kwamen was hun villa nog niet klaar en verbleven ze tijdelijk in wat, gezien het aantal inwoners, pensions geweest moeten zijn. Eerst op de Koninginnelaan 31 (*4) om op 22 december van dat jaar te verkassen naar een pension op de Achterweg 103 (thans Parkweg geheten) (*5) . Het echtpaar was vergezeld door neef Ben Schräder (geb.1896). Deze neef studeerde medicijnen in Leiden en vertrok op 7 januari 1924 naar Oisterwijk waar hij zich vestigde als arts. Op 8 december 1916 werd eindelijk de inmiddels voltooide villa, die de naam Bella Vista kreeg, op de Laan van Nieuw Oosteinde 107a betrokken. (*6). Tante Anna legde (wat genoemd word) de eerste steen op 3 juni 1916 (omstreeks 1922 werd de villa vernummerd naar 125)   Fotokaart van hun villa uit juli 1917 gericht aan nicht Jeanne en Adriaan van de Laak - Bielen 
Fotoserie gemaakt in november 2016 van huis en tuin Laan van Nieuw Oosteind 125 Voorburg. Met dank aan mevrouw van der Slikke. Zoals te zien zijn onder andere de luiken, de overhang van het balkon en een schoorsteen verdwenen en is de voortuin opgehoogd maar verder is het zonder enige twijfel het huis zoals een eeuw geleden opgeleverd aan oom Guus en tante Anna. 
Oom Guus had als hobby het houden en kweken van kippen in zijn Voorburgsche Hoenderpark waarbij hij regelmatig deelnam aan Avicultuur wedstrijden en daarbij vaak in de prijzen viel. Zijn Voorburgsche Hoenderij bevond zich waarschijnlijk achter de huidige siertuin. De eerste advertentie die ik over Guus tegenkwam was in verband met Avicultuur prijzen. Dat was nog voordat hun villa werd opgeleverd (Algemeen Handelsblad 23 jan. 1916). De laatste advertentie over zijn Hoenderpark dat gevonden is dateert uit mei 1931 enige maanden voordat hij overleed.
Maar daar bleef het niet bij. Al in 1921 werd de eerste steen gelegd voor een dubbele villa niet ver van oom Guus en tante Anna aan de Voorburgse laan van Nieuw Oosteinde (huisnr 133 voor Gerrit en 131 voor opa Jo de Bie). Dat is wel heel snel na daarvoor een zaak overgenomen te hebben. Ook hier zal hulp de familie Bielen en/of Rosendael een rol gespeeld hebben. Dit zal pas op zijn vroegst na 2020 via dan toegangelijke notariële akten uitgezocht kunnen worden. 
Münninghoff (Laren 1887-Voorburg 1954) was een Nederlander die lang in Letland gewoond had en daar een van de rijkste mensen werd. Hij was een sluwe, weinig scrupuleuze zakenman. Voordat de Sovjets in Letland binnenvielen vluchtte hij eind 1939 met zijn Russische vrouw en vier kinderen naar Nederland. In eerst instantie woonde ze in bij zijn, in Voorburg woonachtige, broer Wim. In januari 1940 trok hij met zijn gezin in de villa van tante Anna die herdoopt werd tot "Briva Latvija" (wat Vrij Letland betekend). Münninghoff had heel handig zijn netwerken gespreid tussen de Duitse bezetter, Het Verzet en de katholieke kerk. Op die manier was hij altijd goed geïnformeerd en kon hij zo nodig aan veel touwtjes trekken. Zie verder het lezenswaardige boek "De stamhouder" geschreven door zijn kleinzoon Alexander (*7). Een aanzienlijk deel van het boek speelt zich af op de Laan van Nieuw Oosteinde 125. Maar dit is nog niet het eind van het verhaal want de oude heer Münninghoff kocht op een gegeven moment de verffabriek Paulussen van De Bie broers die in die tijd een hooglopend conflict hadden over hun opvolging als directeur. Beide broers hadden hartproblemen, (angina pectoris). Kandidaten voor de opvolging waren mijn vader en Bob de zoon van Gerrit. verkoop lag al enige tijd als optie op tafel. Wie het initiatief voor de verkoop aan Münninghoff heeft genomen is mij niet met zekerheid bekend maar mijn opa trok, naar zijn zeggen, aan het kortste eind en bleef er bitter over. (*8,9)
 
Tante Anna in haar latere levensfase. Locatie onbekend. Bronnen: |
