Bron: FAW
Verklaring:
Brief d.d. 19 mei 1828 van Anna Maria Weerts - de Jongh (*1782) van huize Marienberg bij Arnhem aan haar jongere zuster Johanna Sophia Lucia (Jans) van Meurs - de Jongh (*1787) wonende in huize Hulsthorst bij Harderwijk.
Het 9 jarige zoontje Coenraad Alexander (1819-1828) van het echtpaar Weerts - de Jongh is 11 dagen geleden overleden.
Personen:
Herben: ? waarschijnlijk een eerder gestorven kameraadje van Coenraad Alexander.
Weerts en A[driana]: ZwagerJohan Weerts, burgemeester van Arnhem (*1763) met zijn vrouw Adriana Margaretha van der Niepoort (*1777). Het echtpaar verloor in augustus 1826 twee kinderen als gevolg van een bootongeluk.
Suurman: Arts
Betzij: Antonia Elizabeth (*1812) dochter van het echtpaar Van Meurs - De Jongh.
[Op omslag: Brief van de waardige moeder mijner lieve vrouw geschreven na het
overlijden van haar ed[dele] zoontje aan haar zuster mevr[ouw] van Meurs naar
ik vermoed.]
Blz. 1
Marienberg den 19 meij 1828
1 Gij verlangt zusjelief nader bericht van ons. De lieve Lucie
had het gaarne gedaan maar zij heeft werk dat noodzakelijk
afmoet en daar zij wat ten agteren mede is. Omstandig
kan ik het nog niet schrijven. Dat is mij ondoenlijk. Mijn
5 huiselijke bezigheden doe ik en dit geeft nog eenige afleid[ing]
omdat ik begrijp het mijn pligt is, maar tot schrijven
moet men geregeld denken. En dit gaat, met Gods ond[er]-
steuning, is mij in alles bijzonder gebleken! Wie had
kunnen denken dat ik na zulk een winter te hebben
10 doorgebracht nog deze laatste schok, van dat dier-
baar kind te moeten missen, zoude hebbe doorstaan! En
nu sedert eenige dagen weinige dagen soufreer ik eerst
weer meer aan mijne oude kwalen. Welk een geluk dus
dat ik dat lieve kind nagt en dag heb bijgestaan en
15 tot zijn laatste snik niet verliet. Ja zijn laatste
oogopslag of gevoel van kennis was op mij gevestigt.
En dit gaf die lieveling zulk een schok dat hij mij op
't zelfde oogenblijk in een stuip de laatste adem uitblie[s].
Verbeeld u die schok voor mij! Maar ik heb hem
20 doorstaan en God heeft mij in alles buitengewoon
gesterkt! Wij gingen menigmaal bij zijn lijkje. Ook
zag ik hem nog in zijn doodkistje dat voor mij een ge-
voel was om niet te beschrijven omdat die lieveling eens
tegen mij zeide (sprekende van Herben waarvan hij
25 meermalen sprak) ja maar in zulk een doodkist
te leggen vind ik zoo akelig! En dagelijks moest ik
ik hem voorbidden en vroeg hij mij of ik wel voor zijn beter-
schap bad. Mijn zielslijden in die dagen doorstaan
is niet te beschrijven. Zulk een lieveling zoo te zien
30 wegkwijnen, die in alles zoo toonde nog gaarne te wille
Blz. 2
1 leven en hoe nietig wordt dan in ons oog alle men-
schelijke kunst die niets vermag! Suurman kon
niet komen om zware patienten. Maar helaas
de kwaal had ook reeds te diepe wortelen geschoten.
5 Mondeling kan ik u nog veel zeer veel van dat lieve
kind zeggen maar 't kost mij te veel het op 't papier
te zetten ik heb veelal een beving in mijn regter hand.
Weerts is ook diep terneer gedrukt en wij vermenge
dagelijks onze tranen. In 't begin was ik overspannen
10 zoo als meest bij mij het geval is en gevoel nu dagelijks
meer en meer de schok die ons trof ook aan mijne
gezondheid. En nog moet de voorzienigheid dank
die mij zoo boven verwagting sterkte!
Van Weerts en A[driana] genoten wij veel hartelijkheid en
15 die goed menschen leden daarbij veel aan herinne-
ringen! Hoe aangenaam dat wij thans op zulk een
voet samen zijn. Dit was ook wel eens anders toen alles in
voorspoed was. Zoo kan ook lijden tot nuttige einden
dienen. Zij komen vanmiddag hier eeten om ons
20 dankbaar te tonen maar 't kost mij nog veel.
Tot zoo ver schreef ik gisteren. Wij zijn regt hartelijk samen
geweest en die goede lijdende moeder vermengde hare
tranen met de mijne.
Ik hoop gij geniet met de uwe bij voortduring gezondheid
25 en zult nu wel op het Hulsthorst zijn. Ontvangt beneven[s]
Meurs en Betzij van alle ook de juff[rouw] de hartelijke groeten
en gelooft mij steeds. uwe liefhebbende zuster
Maria
Naar brieven index
<<< Terug <<<