Bron: FAW




Verklaring:

Onvolledige brief d.d. 6 mei (waarschijnlijk 1827) van Anna Maria Weerts - de Jongh (*1782) huize Marienberg bij Arnhem aan haar jongere zuster Johanna Sophia Lucia van Meurs - de Jongh (1787-1875) wonende in huize Hulsthorst bij Harderwijk. Echtgenoot Hendrik Frans van Meurs was sinds 1824 burgemeester van Harderwijk.
De datering is gebaseerd op het journaal van Lucia Weerts "Heden den 5 february 1827 is onze lieve tante Wupperman gestorven, nalatende tien kinderen."

Personen:
Weerts: Coenraad Alexander Weerts , echtgenoot van briefschrijfster.
Antje Wupperman: De Familie Wuppermann komt uit Barman in Duitsland. De relatie met de familie Weerts de Jongh onderzoek ik nog.
Juff[rouw] van Galen: ?
Mevr[ouw] Quack: Mogelijk Anna Cathrina Quack (1769-1822) dochter van Anna Catharina Wuppermann en Johannes Adolphus Quack
mevr[ouw]Ranzow : Mogelijk Anna Maria van Ranzow -van der Burg (*1790) dochter uit 1ste huwelijk van mevrouw Weerts - Van der Niepoort, schoonzus van briefschrijfster
mevr[ouw] Mayboom: ?
Hoffman: ?
Jaqueline: ?
Familie Weerts: Schoonfamilie Weerts - van der Niepoort. Twee van hun kinderen waren omgekomen in een dramatisch boot ongeluk op de Rijn in augustus 1826. (zie aantekeningen Weerts blz 42-43)
Luus: Waarschijnlijk Lucia Maria Kallenberg van den Bosch - de Jongh, zuster van Anna Marie
Arnold: Arnold Jacob Frans (*1810),oudste zoon van echtpaar Weerts de Jongh.
Heer Charlier: leraar van Arnold Weerts
Daan en Mary: Daniel de Jongh (*1778), broer van briefschrijfster met zijn vrouw Mary Smith(*1790), woonachtig te Rotterdam.
Heer en mevrouw Bonen: ?
Emilie: Emilie Adelaïde Weerts (*1806), dochter van het gezin Weerts - Niepoort die in eind januari 1826 met Hendricus Cramer huwde. Hun zoontje Hendrik overleed op 17 juni 1832, 5 jaar oud. Emilie moet dus in mei 1827 gevorderd zwanger zijn geweest.

Verkoping bij Brantsen: In 1826 is de weduwe Brantsen omgekomen in hezelfde boot ongeluk op de Rijn in 1826 als waarbij de kinderen Weerts - van der Niepoort omkwamen. Het is denkbaar dat nu de boedel van de weduwe verkocht werd.
Com[m]issies: In dit geval boodschappen
Onpredent: ongepast ?


Blz 1



	                             Marienberg den 6 maij

1	Twee brieven van u beste zusje in eene maand. Dat
	is mij waarlijk in geen jaren gebeurd en deed mij regt veel
	plaisir. En dit had ik met een spoediger antwoord willen
	tonen maar dagt gij hadt het zoo druk met verhuizen en 
5	in order brengen op Hulsthorst dat er geen tijd overbleef om
	brieven te lezen.
	Vooreerts hartelijke dank voor de superbe kabeljauw welke
	wij vast met geen minder smaak nuttigde als gij de zalm.
	't was een enorm beest en beter hadden wij vast deze winter niet.
10	De dood van Antje Wupperman is vast voor mij een groot
	verlies! Wij beminden elkanderen als eigen zusters en ofschoon
	het mij tot troost is ik haar deze zomer (na in 12 jaren dat
	geluk niet te hebben gehad) nog eens te hebben gezien zoo
	smart het mij nog meer haar voor altoos te missen omdat
15	ik nu weer zo veel blijken van hare oprechte hartelijkheid ge-
	noten heb. Het eerste ogenblik dat ik haar zag was ik diep
	geroerd. Zoo als zij vervallen was ! Dit was frappant. Maar
	ik kan u zeggen dat zij zig in die weinige dagen eenigzints
	herhaalde. En toen ik haar voor 't laatst te Rotterdam zag
20	was zij merkelijk beter en volkomen gelukkig van eens weer
	in de kring van alle hare oude kenissen te zijn. Ik moest
	haar op de hand belove deze zomer bij haar te komen en dit
	repeteerde zij ieder ogenblik, zoodat het mij naar maakte
	en ik haar antwoorde: lieve Ant laten wij dog met onze
25	gedagten niet zoo vooruit lopen. Aan haar dood dagt ik na-
	tuurlijk niet maar wel dat ik om mijne eigene gezondheid
	geen vast plan durfde maken. Zij is maar kort ziek ge-
	weest. Had wel te voren haare oude melancolie gehad, maar
	daar zij weer opgeruimd van geest was en het meer gebeurde
30	dat hare gezondheid daaronder leed dagt men aan geen
	gevaar, toen haar einde reeds zeer nabij was. Zij is zeer kalm
	gestorven en heeft met veel gelatenheid van allen afscheid genomen.

Blz 2

1	Een a twee uuren voor haar dood heeft zij het jongste kind
	nog in bed gehad en het weer terug gevende zeide zij "legt mij
	nu wat goed ik verlang na rust". Dit ware hare laatste woorden!
	Dat zij zoo gerust gestorven is verwonderd mij niets want toen
5	zij hier was sprak zij met mij zoo menigmalen dat zij dikwijls
	met zoo veel verlangen ja met blijdschap aan 't verlate van
	deze wereld kon denken om eeuwige rust en tevredenheid te
	genieten! Ik moet bekennen dat [i]k haar bewonderde maar
	in dat gevoele niet met haar overeenstemden want wat bind
10	ons meer aan 't leven als kinderen die wij denken dat onze
	zorg nog zoo zeer behoeve (en zij beminde de hare zoo regt
	moederlijk). Maar Gods gedagten zijn niet de onze !
	Zij geniet reeds die zalige rust. En voor hare kinderen
	zal ook wel gezorgt worden. in kort heeft Weerts nog een brief
15	van Wupp[erman] gehad. Hij is diep bedroefd maar handeld als 
	een waar christen. Hij roemt in allen opzigten zijn oudste
	meisje die zig voorbeeldig schikt in de zware post die haar
	opgelegt is.
	Wat juff[rouw] van Galen aangaat ik heb haar eens of tweemalen
20	bij mevr[ouw] Quacks gezien maar dit is zeer lang geleden. Ik
	heb haar altoos horen prijzen. Dat zij met mevr[ouw]Ranzow in
	besprek[ing] geweest is, is vast een abuis want die heeft nooit
	geen plan op haar gehad. Hier in de stad zoude ik haar ook
	niet gaarne hebben omdat zij hier zoo veel kenissen heeft.
25	En zoo als mevr[ouw] Mayboom zeide die haar goed kent, hebbende
	bij Hoffman gelogeerd toen zij daar was, hield zij nog al veel
	van uitgaan. Ook vond die zij zig daar niet genoegzaam met
	de kinderen occupeerde want gingen zij om half tien pas
	na boven dan liepen zij om elf uur alweer door 't huis. Zij 
30	heeft er nu weer gelogeerd en vond bij deze gouvernante veel
	meer order. Dit zeg ik u alleen zusjelief opdat gij en Meurs
	het maar voort op die voet zet als gij het gaarne hadt. En
	vooral vind ik dit in u l[ieden] geval noodzakelijk. Gij zoudt mogelijk
	in 't begin op kleinigheden niet letten dat in 't vervolg lastig wierd.


Blz 3


1	Eene keukenmeid kan ik u volstrekt niet bezorgen. Hier
	is altoos schaarste aan bekwamen en vooral tusschen tijd.
	Wat de verkooping bij Brantsen aanbelangt, wanneer ik wel
	ben ga ik er vast nu en dan heen en wil gaarne uwe com[m]issies
5	volbrengen maar gij moet weten dat het hier op zulke verkopingen
	meest zeer duur gaat en vooral van blaauw postelein dat
	een rage is. En ik vind het moeilijk om te taxeeren wat
	een en ander waart is. Ik zal dus maar doen of het voor
	mij zelve is er zult ge wel mede tevreden zijn.
10	Weerts lagte toen gij schreef dat nu er een stoomboot was
	gekomen wij ons nu gemakkelijker zouden zien en vroeg of
	die dan over de heide voer.
	In de uwe spreekt gij van de vreugde van Jaqueline en hare
	famille over de geboorte van een zoon. Die vreugde 
15	veranderde spoedig in diepe droefheid zoo als gij ook wel
	uit de courant zult gezien hebben. Ik heb in lang niets
	van Luus gehoort die is vast ooggetuige van al die 
	naarheid geweest. Weerts is bij Luus eenige uurtjes geweest
	toen hij ook na Amsterdam en Rotterdam geweest is. Haar vertrek
20	was nog niet bepaald. Ik verlang hartelijk naar hare komst.
	Zij zag er goed uit, ook hare kinderen.
	Wij ontvingen gisteren weer een allerliefste brief van Arnold. Hij is
	met de Paaschdagen na Maastricht geweest en van daar heeft
	hij met een prof[essor] van 't school en eenige jongeheeren een
25	toertje te voet na Aken gemaakt, 't geen hij ons zeer aardig
	beschreef en hij had zig zeer goed geamuseerd. Maar wat ons
	nog meer tot genoegen is de heer Charlier is zeer te spreken. Hij
	schreef deze woorden aan Weerts: "Votre cher fils me fait
	beaucoup de plaisir tant par sa conduite que son application
30	qui ne laise rien a desirer" Vreugde tranen kwamen in
	onze oogen. Welk een genoegen als wij dat dierbaar kind
	weer in ons midden hebben en dat hij dan Weerts behulpzaam
	is en die meer rust kan genieten. Hij schrijft altoos zoo regt
	hartelijk en ongekunsteld. Zijn hart is ook nog zoo zuiver. Welke 
35	een geluk op die jaren !
	
Blz laatst [Er lijken hier een of meerdere blz te ontbreken]


1	Van de goede Mary is zeer vergroot zij is wel weer tobbend
	maar in 't geheel niet onpredent. Weerts heeft haar zelf ge-
	zien en gesproken. Zij begon voort met hem over hare
	zwaarmoedige denkbeelden, van nooit gelukkig hier namaals
5	te zullen worden en hier tegen is niets te zeggen. Het is voor
	Daan een diep bedroevende beproeving haar altoos in zulks
	een tweestrijd te zien. en daarbij de vrees dat het nog erger
	word en hij is zelf zoo zenuwachtig. En dan worden er nog refle-
	xies gemaakt als hij enkele malen eens op een heerenpartij
10	gaat. Is het niet natuurlijk dat hij wel eens verlangt
	om eenige afleiding te hebben. En zijn compagnon is
	meest ziekelijk waardoor hij ook voorlede zomer niet
	uit de stad kon, dat voor hem zoo nuttig was. Maar hoe on-
	lukkig ook voor die arme kinderen!
15	De heer en mevrouw Bonen hebben het ongeluk gehad hun
	eenigst zoontje van ruim 7 jaren te verliezen. hij heeft zware 
	koortzen en stuipen gehad en eindelijk het water in 't hoofd
	zoo dat [hij] veel geleden heeft. 't was een lief zagt kind. Zij zijn
	bitter bedroefd en zien er beiden zeer slegt uit, hebbende zig door
20	oppassen en veel waken afgetobt.
	De familie Weerts word morgen terugverwagt zij worden met
	verlangen van de hunne tegemoet gezien voor hun zal
	het nog smartelijke herinneringen zijn en dus nieuwe droef-
	heid. Wat hun weer eenige blijschap zal geven is 't zien van
25	't kind van Emilie dat zeer goed groeit maar aan haar zullen
	zij niet gewonnen hebben. Zij ziet er niet goed uit en heeft een
	slegte hoest. Ook veel pijn op de borst of in de zijde waarvoor
	al gelaten is en ook bloedzuigers gehad heeft. Titanus zegt
	zij zig zeer moet menageeren. Cramer ziet er ook niet best 
30	uit maar die kan er oud bij worden, maar of dat jonge 
	vrouwtje zal bewaard blijven voor die akelige kwaal vrees ik
	voor!. Houd dit tog voor u en zegt het vooral niet aan de
	famille. Mogelijk zie ik het en meer andere met mij, te
	zwaarmoedig in. En God geve die arme ouders niet meer te lijden !

[Hier eindigd het maar er moeten nog een of meer bladzijden zijn en ook het adres ontbreekt]




Naar brieven index

<<< Terug <<<


hdebie45.deds.nl/Genea