Bron: FAW




Verklaring: Brief Mogelijk december 1820 van A.M. (Mietje) Weerts-de Jongh aan haar zuster J.S.L. (Jansje) van Meurs-de Jongh. Jans is zwanger van zoon Daniel * 26 januari 1821.

Onderbouwing van de datering: Het is ruim na het overlijden van mama Weerts op 25 november 1820 en voor de bevalling van Jans eind januari.

Andere personen:
  • "Santje" is Mietjes 4-jarige dochter Eva Alexandrina Weerts (*1816).
  • "Mama Weerts" is schoonmoeder Eva Alexandrina Wentholt (* 1840-overl. 25 nov 1820). A.A.(Emilie) de Jongh - Weerts (*1780), W.T.A.H. (Doortje) IJssel de Schepper-Weerts (*1778) en J.M. (Tietje/ Tiette) Weerts (*1775) zijn haar dochters.
  • "Tante Roschet" is A.S.H. (Jaantje) Raeber-Roschet, tante van moederskant van de zusters de Jongh.
  • Luus = Mietjes zuster v/d Bosch-de Jongh en haar kind Cornelia Lucia Maria (* 20- april 1820)
  • Dalen de arts van Emilie de Jongh-Weerts
  • Annette= Annette Verstege (*1794) een dochter uit een eerder huwlijk van de huidige man van N.Th. van der Wijck, weduwe van Arnold Weerts een broer van Mietjes man, .
  • Jan= Johannes de Jongh broer van Mietje en Jans. Jan is gehuwd met Elisabeth Maria (Betij) van Hoytema (*1784).

    
    
    [blz. 1]
     
    1						Vrijdag avond 
    
    	Reeds lang dreigde ik de pen voor U te wille opneme Lieve 
    	zusje, maar bezigheden van allerlij aart belettende het mij.
    	Deze zal nu niet zeer uitvoerig zijn, de tijd is ook te bepaald. 
    5	Het verheugd ons regt hartelijk, dat gij in Uwe omstandigheid 
    	gelukkig voortgaat. De uitkomst zal hoop ik ook gelukkig 
    	voor U zijn, en hier mede durft gij U menschelijker wijze 
    	wel te flatteeren. 
    	Hier nevens twee borstrokjes, ik heb ze iets grooter genomen 
    10	want het Uwe kwam mij al zeer klein voor, zij kosten een gulden
    	't stuck. 
    	Zedert mijne laatste aan U, ondervond ik vele treurige en 
    	angstigen uuren. Eerst door de ziekte van onze lieve Santje,
    	waarvan het morgen 9 weken word dat haar ziekte begon en 
    15	heb nu eens met haar getoerd, zij is nu weer zeer vrolijk maar
    	ziet nog bleek en is nog mager. 't geen ik vrees dat niet 
    	dan met het goede saisoen zal terug komen. Ons geluk en dankbaar
    	gevoel is evenwel onuitsprekelijk groot, dat ons die lieveling niet
    	ontnomen wierd en haar bezit is ons nu dubbeld dierbaar. 
    20	Pas waren wij van die angst en droefheid ontheven, toen Mama Weerts 
    	weer instorte, en in weinige dagen niet meer was ! 
    	Weerts, Tietje en ik zijn niet bij haar sterven geweest. Haar 
    	overgang van 't heeden in den dood was ook zoo onmerkbaar 
    	en geducht schielijk, dat men zig bijna niet van de waarheid 
    25	kon overtuigen, vooral toen wij bij haar komende, haar nog in 
    	bed zittende vonden, men zou gezwooren hebben dat die lieve 
    	vrouw zat te slapen, de kalmte en gerustheid was op haar 
    
    [blz. 2]
    
    1	gelaat te lezen, ik twijfel ook geen ogenblik aan 't geluk 
    	van die brave vrouw. Mijn lieve Weerts was zeer treurig en 
    	heeft allle treurtooneelen bijgewoont, en daar onder veel geleden. 
    	Papa begint zig nu wat te schikken en weer uit te gaan
    5	maar de eerste dagen was de man allerakeligst. Hij sprak geen 
    	woord: Tiette mist ook zeer veel, maar tog Doortje in 't bijzonder.
    	Die ongelukkige vrouw mist met haar, nog haar eens grote raad 
    	en troost. Zij is thans bij ons gelogeerd, Zondag heeft Tiette en 
    	Annette haar afgehaald, zij heeft meer dan vijf maanden te 
    10	Rotterdam geweest, Emilie niet wel zijnde verlangde na wat rust. 
    	Dit rade Dalen haar ook aan, want de toevallen van Doortje 
    	sijn somtjds zeer erg. Men kan haar geen moment alleen laten 
    	want staat zij ongelukkig wanneer zij het krijgt, dan slaat 
    	zij neer op de grond, en kan een groot ongeluk krijgen, zij zal 
    15	nu eenige tijd bij ons zijn, heeft haar  meid bij zig, die nagt 
    	en dag bij haar is. Annette logeerd ook hier. Mijn huishouden 
    	is dus door drie menschen vergroot. Waar Doortje verder zal 
    	blijven is nog niet bepaald. Misschien bij Papa, maar dit levert 
    	tog ook nog zwarigheden op en voor vast kan geen van ons 
    20	haar in huis hebben, was die ongelukkige vrouw niet 
    	onderhevig aan die aakelige toevallen, men zou haar gaarne 
    	bij afwisseling te logeeren hebben, maar nu baart het zorg 
    	en angst. 
    	Door andere niet door hen zelve, weten wij dat Jan en Betij 
    25	tot february buitenblijven. 't is met reden dat men haar manier 
    	van leven berispt. Het chagrineerd mij geweldig dat Jan zoo geheel 
    	menschenschuw word, en dit zal meer en meer verergeren.
    
    [blz. 3]
    
    1	indien er geen kleine famille komt, waaraan ik sterk begin 
    	te twijfelen. 't zou mij voor hun zeer leed doen en hun verlangst
    	is zeer natuurlijk, maar hun manier van handelen is te condam-
    	neeren. 
    5	Luus haar kindje moet allerliefst worden. Tante Roschet schreef 
    	mij zij vond het al zeer mooi. 
    	't Soupe is gereed, ik ben nog uitvoeriger geworden als dagt 
    	Onze hartelijke groeten, en gelooft mij steeds 
    					uw liefhebbende zuster,
    							Mietje 
    
    [kattebelletje op toegevoegd blaadje :] 
    
    1	Antwoord mij nu eens spoediger als 
    	naar gewoonte. Gij kunt de pen zoo 
    	vlug voeren. En ons leven snelt voorbij 
    	Wij zien ons niet, hooren niets van 
    5	elkanderen, en dat eige zusters! 
    	Weerts heeft mij verrast bij ons retour van 
    	Utrecht met een klok die 16 walschen 
    	en airtjes speeld, en de toonen zijn 
    	zeer mooi en zuiver als van een orgel. 
    10	Bij onze thuiskomst liet hij 
    	ze speelen en juist op Lucie haar 
    	verjaardag. Gij kunt begrijpen hoe wij 
    	gefrappeerd  waren; ieder uur speeld 
    	zij. En wel tweemalen. Dorothee gaat 
    15	er telkens bij staan dansen. 
    
    
    [Adres:]
    
    	Madame
    	Madame J.S. L. van Meurs 
    	nee de Jongh 
    	a 
    	Harderwijk
    
    




    Naar brieven index

    <<< Terug <<<




    hdebie45.deds.nl/Genea